Na een bezoek aan de distilleerderij is er omtrent deze naam geen verdere uitleg nodig. Het bezoekerscentrum bij Glenfarclas is afgetimmerd met de originele eikenhouten schroten van het voormalig passagiersschip, de Australian SS Empress. De Glenfarclas distilleerderij werd in 1836 opgericht door Robert Hay, die destijds pachter was van de Rechlerich Farm op het Ballindalloch Estate. Volgens de overlevering zijn de stills en vele andere benodigdheden voor het bouwen van de distilleerderij afkomstig van de Dandalieth distilleerderij. Deze werd in 1825 gebouwd door John McInnes vlak bij Craigellachie en werd in 1837 gesloten. Robert Hay was tot zijn dood in 1865 eigenaar van Glenfarclas, de distilleerderij werd daarna overgenomen door John Grant. De familie Grant bleef eigenaar tot 1896, 50% van de aandelen werden toen verkocht aan whisky blenders uit Edinburgh, Pattison, Elder & Co. Ltd. geheten. Met de opbrengst van de verkoop van de aandelen werd de distilleerderij geheel verbouwd. De aandelen kwamen in 1899 weer geheel in handen van de familie Grant, door het faillissement van Pattison Ltd. Het bedrijf ging verder als J. & G. Grant en de huidige directeur George Grant is de zesde generatie. In 1960 werd de distilleerderij grondig verbouwd, waarbij het aantal stills werd verdubbeld. In 1972 verwijderde men de moutvloer en in 1973 werden er nog twee stills bijgebouwd. De drie wash stills en de drie spirit stills worden niet met stoom verwarmd maar met gasvlammen onder de stills. Dit is voor de distilleerderijen in Schotland zeer ongewoon. De twaalf washbacks zijn gemaakt van roestvrij staal en de new spirit rijpt op nieuwe sherryvaten, maar men gebruikt ook refill sherry- en bourbonvaten. Het water dat gebruikt wordt voor de bereiding van de whisky en het koelwater komt via beekjes van de Ben Rinnes. Glenfarclas kwam als eerste in 1964 met een cask strenght op de markt en opende ook als eerste distilleerderij een bezoekerscentrum, dat het hele jaar geopend is.